به گزارش بامداد زاگرس آنلاین:، فاطمه کرمی سلیمانی زاده ، جدید ترین شعر خود را منتشر کرد
این شاعر دربخش هایی از تازه ترین سروده خود با نام فال وقهوه ! نوشته است ؛
آن که فال من و احوال مرا می فهمد
قهوه ام تلخ بماند و شکر بردارد
او می گوید ؛ باور من در این شعر در واقع این است، قهوه، اصالتش طعم تلخ آن است و باهمان تلخی باید آنرا نوشید و دوست داشت
وی توضیح داد: پیام رسای این شعر آنست که : " اگر دوستم داری، باهمه ی تلخی من، من رو دوست داشت داشته باش"
ف مثل فاطمه اعتقاد دارد ؛ این شعر پایانی ندارد و می توان بیشتر از این به فال و قهوه پرداخت
فاطمه کرمی سلیمانی زاده متولد ۱۳۶۴ اهواز است که در هنر نقاشی نیز فعالیت دارد
شعر او را در ادامه بخوانید:
فال و قهوه!
فال من در پس فنجان ننشیند هرگز
طرح و تعبیردو صدنقش به رویش دارد
آنکه فال من و احوال مرا میفهمد
قهوه ام تلخ بماند ، و شِکر بردارد
تلخی قهوه همان ناب ترین پیغام ست:
گرچه من تلخم و غم دار برایت ای یار
باشکر، باعسل و شَهد مرا کاری نیست
تومرا باهمه ی تلخی من ، دوست بدار!
نیست انصاف به یکباره مرا ترک کنی
پُرکنی جز من حیران ته فنجانت را
جرم من تلخ ترین دانه به قد دل توست
میدهم قول ، نگیرم لب خندانت را
ف مثل فاطمه
نظرتان را درباره این مطلب بنویسید !
ارسال دیدگاه