به گزارش بامداد زاگرس آنلاین شاهنامه خوانی از دیر باز مورد توجه خانواده های ایرانی بوده است ، نسل به نسل این موضوع به ارث رسیده است ، در ایل بختیاری اما این موضوع با جدیت بیشتری دنبال شده است ، در ادامه گفتگوی مجید کیوانی با یک شاهنامه خوان نوجوان را می خوانید که تنها یک نمونه از صدها استعداد هنری در شهرستان ایذه محسوب می شود
خودتان را بیشتر معرفی کنید؟
با درود و مهر ، روژان خسروی، کلاس دهم رشته تجربی شانزده ساله، متولد کهن شهر ایذه هستم.
کمی از تخصص هایی که دارید بگویید؟
دارای تخصص و تجربه در بازیگر تئاتر،روایتگر شاهنامه می باشم.
آیا شاهنامه خوانی در خانواده شما دارای پیشینه و آشنایی با آن وجود دارد؟
از دیرباز در خانواده ام و بویژه پدربزرگم حافظ شاهنامه بودند و از بچگی با من شاهنامه خوانی کار میکردند، علاوه بر آن پدر و مادرم هم علاقه شان به شاهنامه را به ما منتقل میکردند، یادم هست حتی خیلی از شبها برای ما با داستانهایی که پدرم از شاهنامه برایمان تعریف می کرد می خوابیدیم.
از همان دوران بچگی و زمانی رو به یاد ندارم که شاهنامه رو نشناسم البته به واسطه خانواده ام.
از چه سالی و توسط چه کسانی بطور تخصصی وارد این هنر شدید؟
از ده سالگی وارد کلاس های آقای احمد زاده شدم.برای اولین مرتبه در همایشی که در شهرستان اندیکا اجرا داشتم
آیا از سوی سازمان های دولتی و غیر دولتی دعوت به همکاری شدید؟
بله بارها از طرف ستاد های انتخاباتی شورای شهر و نمایندگان مجلس دعوت و اجرا کردم
به نظر شما کیفیت شاهنامه خوانی در سطح استان و شهرستان به چه سطحی است؟
خیلی خوب، چون شاهنامه در خود استان و شهرستان ما به سرعت در حال پیشرفته و بیشتر اطرافیان ما هم به واسطه اجرای من و برادرم علاقه مند میشوند و پس این فرهنگ رو به رشد و به نوعی باعث افتخار در در بین خانواده هاست.
در مورد اخرین خاطره ای که در اجرای شاهنامه داشتید را کمی بگویید؟
یک بار برای بانوی خردمندی که داوطلب شورای شهر بودم اجرا کردم و اونجا شعری رو خوندم که با نام زنان شروع میشد و اونجا به شدت مورد استقبال قرار گرفت و حرفهایی که به من میزدن باعث خوشحالی و افتخار من بود
نقش خانواده تان در این موفقیت چه میزان است؟
قطعا خانواده ام بزرگترین نقش رو داشته و پدربزرگم همیشه برای من شاهنامه میخواند و برای من شعر مینوشت که حفظ کنم و قطعا اگه انها نبودند شاید حتی شاهنامه را هم نمیشناختم.
در مورد جایگاه فردوسی بزرگ در ادبیات حماسی ایران چه نظری دارید؟
خداوندگار سخن پارسی و خالق شاهکار خرد و اندیشه،سی سال از عمر ارزشمندش رو برای رواج زبان پارسی گذاشت اما الان خیلی از کلمات فارسی از فرهنگ لغت ما خارج شدن و کلمات بیگانه جایگزین شدن،کاش روزی برسد که زحمات حکیم فردوسی بزرگ به ثمر بنشیند و بیشترین احترام به زبان پارسی گذاشته شود.
شاد زی دیر پای مهر افزون
نظرتان را درباره این مطلب بنویسید !
ارسال دیدگاه