به گزارش بامداد زاگرس آنلاین و به نقل از برترین ها:یک عضو فراکسیون امید مجلس دهم گفت: این روزها عدم توان در تصمیمگیری توسط رئیسجمهوری علنیتر و آشکارتر و او به نوعی کتکخور نظام شده است و اکثر افراد جامعه تمامی ضعفها را از ناتوانی رئیسجمهور میدانند.
یک عضو فراکسیون امید مجلس دهم گفت: این روزها عدم توان در تصمیمگیری توسط رئیسجمهوری علنیتر و آشکارتر و او به نوعی کتکخور نظام شده است و اکثر افراد جامعه تمامی ضعفها را از ناتوانی رئیسجمهور میدانند.
عضو فراکسیون امید مجلس دهم گفت: مردم به این نتیجه رسیده اند که طیفی هایی از اصلاحطلبان، «مردم»، را به مثابه ماشین رای برای به قدرت رساندن آنها میدانند، چرا که در زمانی که مردم نیاز به حمایت و ابراز عقیده اصلاح طلبان به عنوان یک جریان سیاسی عمده در کشور دارند، متاسفانه نهادهای حزبی آنان در جهت احقاق حقوق مردم وارد نشده اند. ضمنا اصلاحطلبان نباید به این فکر کنند که مردم «از ترس مرگ به تب راضی میشوند» و به کاندیدای مطبوعشان رأی میدهند.
طی روزهای گذشته رییس جمهوری ضرورت مشارکت بالای ۷۵درصدی در انتخابات را مطرح کردند؛ اما اساساً چرا در شرایط ناگوار اقتصادی و فشارهای سیاسی بر منتقدان داخلی، مشارکت مهمترین دغدغه سیاستمداران شده است. همه این مسایل باعث شد تا با «پروانه سلحشوری» گفتوگویی انجام دهیم که در ادامه می خوانید:
*با توجه به شرایط فعلی جامعه،ارزیابی شما از مشارکت مردم برای شرکت در انتخابات ۱۴۰۰ ریاست جمهوری چگونه است؟
با توجه به وضعیت معشیتی و سختی زندگی برای اقشار مختلف جامعه، به نظر میرسد که سطح مشارکت در انتخابات پایین باشد و سیاستمداران هم هر چه بخواهند بگویند «باید» این مشارکت اتفاق بیافتد اما بنظر میرسد انگیزهای برای مشارکت مردم وجود ندارد.
*در این بازه زمانی که تا انتخابات ۱۴۰۰ فرصت باقی مانده چه اتفاقی می تواند به مشارکت بیشتر مردم در انتخابات کمک کند؟
یعنی چه اتفاقی می تواند در این چند ماه بیافتد که مردم برای مشارکت در انتخابات امیدوار باشند؟ البته در امور اجتماعی کار نشد، ندارد و نمیتوان گفت که اتفاقی رخ نمیدهد. به خصوص اینکه اگر اشتباه نکنم محسنهاشمی گفته بود«می دانند که چگونه مردم را پای صندوقهای رای بکشانند»، اما به نظر میرسد که حالا شرایط برای به پای صندوق رای آوردن مردم، بسیار سخت شده است.
*یعنی شما اعتقاد دارید که احزاب نمیتوانند زمینه مشارکت مردم در انتخابات را فراهم کنند؟
احزاب نقش بسیار مهمی در توسعهی سیاسی دارند اما در ایران احزاب به صورت کلان و گسترده نیستند. همانطور که قبلا اشاره شد، احزاب تکالیف دیگری غیر از فعال شدن در زمان انتخابات هم دارند. در کشور ما زمان انتخابات فعالیتها ی ظاهرا حزبی گسترش پیدا میکنند، اما همان احزاب پس از بدست آوردن، مردم را با مشکلاتشان رها میکنند.
*اگر شرایطی پیش آید که برجام بار دیگر در مسیر خودش قرار بگیرد و وضعیت جامعه بهبود پیدا کند، این اتفاق چه تاثیری در مشارکت مردم در انتخابات خواهد داشت؟
نمیخواهم بدبینانه قضاوت کنم اما در دورههای گذشته به خصوص دور دوم روسای جمهور، ناکارآمدی دولت بسیار چشمگیر بوده است و تقابلهایی میان دولت و نهادهای دیگر به وجود آمده است، و در تقریبا تمام دورهها دولت در موضع ضعف و ناتوانی در تصمیمگیری قرار داشته است. پس این سوال به وجود آمده که واقعا رییس جمهوری میتواند چه کاری انجام دهد و خود روسای جمهور هم به این موضوع اشاره کردهاند. برای نمونه روحانی گفته است که دولت پنهان وجود دارد، خاتمی هم قبلاً اشاره کرد که رئیس جمهور در حد یک تدارکاتچی است و یا احمدینژاد با کنایه از کسانی بعنوان برادران قاچاقچی یاد کرد. پس این روزها عدم توان در تصمیمگیری توسط رییس جمهوری علنیتر و آشکارتر شده است و رییس جمهور به نوعی کتکخور نظام شده است و اکثر افراد جامعه تمامی ضعفها را از ناتوانی رئیس جمهور میدانند اما باید پذیرفت که برخی تصمیمگیریهای مهم خارج از اختیارات رئیسجمهور است اما با این حال، اینکه همه با علم به این موانع میخواهند رییس جمهور شوند نکته جالبی است.
*به نظر شما نامزد شدن شخصیتهایی همچون محمدجواد ظریف و محمدباقر نوبخت در انتخابات ۱۴۰۰ تا چه اندازه می تواند زمینه مشارکت بیشتر مردم را فراهم کند؟
نوبخت که اقبال عمومی ندارد اما در مورد آقای ظریف هم، ایشان بارها اعلام کردهاند که در انتخابات شرکت نمیکنند کما اینکه احتمالا پایگاه رأی ایشان کسانی هستند که تصمیم به رای دادن دارند و نمیخواهند به اصول گرایان رای دهند.
اعتمادآنلاین: یک عضو فراکسیون امید مجلس دهم گفت: این روزها عدم توان در تصمیمگیری توسط رئیسجمهوری علنیتر و آشکارتر و او به نوعی کتکخور نظام شده است و اکثر افراد جامعه تمامی ضعفها را از ناتوانی رئیسجمهور میدانند.
عضو فراکسیون امید مجلس دهم گفت: مردم به این نتیجه رسیده اند که طیفی هایی از اصلاحطلبان، «مردم»، را به مثابه ماشین رای برای به قدرت رساندن آنها میدانند، چرا که در زمانی که مردم نیاز به حمایت و ابراز عقیده اصلاح طلبان به عنوان یک جریان سیاسی عمده در کشور دارند، متاسفانه نهادهای حزبی آنان در جهت احقاق حقوق مردم وارد نشده اند. ضمنا اصلاحطلبان نباید به این فکر کنند که مردم «از ترس مرگ به تب راضی میشوند» و به کاندیدای مطبوعشان رأی میدهند.
طی روزهای گذشته رییس جمهوری ضرورت مشارکت بالای ۷۵درصدی در انتخابات را مطرح کردند؛ اما اساساً چرا در شرایط ناگوار اقتصادی و فشارهای سیاسی بر منتقدان داخلی، مشارکت مهمترین دغدغه سیاستمداران شده است. همه این مسایل باعث شد تا با «پروانه سلحشوری» گفتوگویی انجام دهیم که در ادامه می خوانید:
*با توجه به شرایط فعلی جامعه،ارزیابی شما از مشارکت مردم برای شرکت در انتخابات ۱۴۰۰ ریاست جمهوری چگونه است؟
با توجه به وضعیت معشیتی و سختی زندگی برای اقشار مختلف جامعه، به نظر میرسد که سطح مشارکت در انتخابات پایین باشد و سیاستمداران هم هر چه بخواهند بگویند «باید» این مشارکت اتفاق بیافتد اما بنظر میرسد انگیزهای برای مشارکت مردم وجود ندارد.
*در این بازه زمانی که تا انتخابات ۱۴۰۰ فرصت باقی مانده چه اتفاقی می تواند به مشارکت بیشتر مردم در انتخابات کمک کند؟
یعنی چه اتفاقی می تواند در این چند ماه بیافتد که مردم برای مشارکت در انتخابات امیدوار باشند؟ البته در امور اجتماعی کار نشد، ندارد و نمیتوان گفت که اتفاقی رخ نمیدهد. به خصوص اینکه اگر اشتباه نکنم محسنهاشمی گفته بود«می دانند که چگونه مردم را پای صندوقهای رای بکشانند»، اما به نظر میرسد که حالا شرایط برای به پای صندوق رای آوردن مردم، بسیار سخت شده است.
*یعنی شما اعتقاد دارید که احزاب نمیتوانند زمینه مشارکت مردم در انتخابات را فراهم کنند؟
احزاب نقش بسیار مهمی در توسعهی سیاسی دارند اما در ایران احزاب به صورت کلان و گسترده نیستند. همانطور که قبلا اشاره شد، احزاب تکالیف دیگری غیر از فعال شدن در زمان انتخابات هم دارند. در کشور ما زمان انتخابات فعالیتها ی ظاهرا حزبی گسترش پیدا میکنند، اما همان احزاب پس از بدست آوردن، مردم را با مشکلاتشان رها میکنند.
*اگر شرایطی پیش آید که برجام بار دیگر در مسیر خودش قرار بگیرد و وضعیت جامعه بهبود پیدا کند، این اتفاق چه تاثیری در مشارکت مردم در انتخابات خواهد داشت؟
نمیخواهم بدبینانه قضاوت کنم اما در دورههای گذشته به خصوص دور دوم روسای جمهور، ناکارآمدی دولت بسیار چشمگیر بوده است و تقابلهایی میان دولت و نهادهای دیگر به وجود آمده است، و در تقریبا تمام دورهها دولت در موضع ضعف و ناتوانی در تصمیمگیری قرار داشته است. پس این سوال به وجود آمده که واقعا رییس جمهوری میتواند چه کاری انجام دهد و خود روسای جمهور هم به این موضوع اشاره کردهاند. برای نمونه روحانی گفته است که دولت پنهان وجود دارد، خاتمی هم قبلاً اشاره کرد که رئیس جمهور در حد یک تدارکاتچی است و یا احمدینژاد با کنایه از کسانی بعنوان برادران قاچاقچی یاد کرد. پس این روزها عدم توان در تصمیمگیری توسط رییس جمهوری علنیتر و آشکارتر شده است و رییس جمهور به نوعی کتکخور نظام شده است و اکثر افراد جامعه تمامی ضعفها را از ناتوانی رئیس جمهور میدانند اما باید پذیرفت که برخی تصمیمگیریهای مهم خارج از اختیارات رئیسجمهور است اما با این حال، اینکه همه با علم به این موانع میخواهند رییس جمهور شوند نکته جالبی است.
*به نظر شما نامزد شدن شخصیتهایی همچون محمدجواد ظریف و محمدباقر نوبخت در انتخابات ۱۴۰۰ تا چه اندازه می تواند زمینه مشارکت بیشتر مردم را فراهم کند؟
نوبخت که اقبال عمومی ندارد اما در مورد آقای ظریف هم، ایشان بارها اعلام کردهاند که در انتخابات شرکت نمیکنند کما اینکه احتمالا پایگاه رأی ایشان کسانی هستند که تصمیم به رای دادن دارند و نمیخواهند به اصول گرایان رای دهند.
نظرتان را درباره این مطلب بنویسید !
ارسال دیدگاه