دکتر سعید نمکی در نامه ای خطاب به پزشکان، دندانپزشکان، داروسازان، خدمتگزاران اورژانس کشور، بهورزان، کارشناسان بهداشتی و بهداشت محیط، پرستاران، ماماها، پیراپزشکان، متخصصین علوم آزمایشگاهی، توانبخشی، کادر خدمات و پشتیبانی در کلیه مراکز بهداشتی درمانی دولتی، خیریه و خصوصی، سازمانهای مردم نهاد، خیرین سلامت آورده است:« حدود ۱۴ ماه از نبرد بی امانتان با یکی از سرکشترین عوامل بیماری زای قرون اخیر میگذرد. در این ایام سهمگین بی پروا تن بر آتش بلا زدید، نهراسیدید، بیمار شدید، خانواده هایتان را ماه ها ندیدید یک روز استراحت نکردید و در داغ جانسوز شهادت همکاران نازنینتان گداختید تا سه موج نفسگیر را مدیریت کنید و علیرغم تحریم‌ها و کاستی‌های تحمیلی ظالمانه خارجی و کم مهری های داخلی که گروهی ماسک و لباس محافظ و دارو و انتقال ارز را مانع شدند و جمعی هم به دلیل مدیریت نقدینگی و یا بهانه ضیق منابع کشور قطره چکانی لب‌های سوخته از عطشتان را در این جبهه نبرد بی امان نمناک کردند، آنهم در سالی که درآمدهای اختصاصی بیمارستان‌های دانشگاهی نیز به حداقل در تاریخ چندساله اخیر رسید.
ایثار و نجابت شما مانع شد که فریاد برآورید که امروز کرونا اصلی‌ترین موضوع کشور است، امروز تکمیل و راه اندازی تختهای بیمارستانی برای مدیریت امواج نفسگیر کرونا مهمتر از بعضی از پروژه هایی است که تأخیرشان عامل سرگردانی بیماران اورژانسی نمی‌شود. به جای فریاد و منازعه که مردم را مشوش کند با استفاده از ظرفیت خیرین و مردم همیشه همراه ۳۰۰۰ تخت ICU و هزاران ونتیلاتور و ابزار مورد نیاز را تهیه کردید تا پیرمردی و پیرزنی نفس کم نیاورد، دارویی که در هر کجای دنیا بود فراهم کردید و سپس ساختید تا ایرانی سرافراز حسرت نخورد که اگر داروئی که در فلان کشور پیشرفته مصرف میشود را تهیه میکردند بیمارش از دست نمیرفت.
شرافت و همتتان را پاس میدارم که علاوه بر بیمار کرونایی نگذاشتید بیمار اورژانسی دیگری نیز در اتاق عمل و بخش‌های مراقبت ویژه سرگردان شود و حتی یک بیمار دچار حمله قلبی و یا جوان سانحه دیده در تصادف و یا صحنه‌های آسیب‌رسان دیگر به دلیل اشغال تختهای بیمارستان با بیمار مبتلا به کووید۱۹ از خدمت باز بماند. میدانید که شبانه روز در کنارتان بودم و دیدم و ستودم حماسه‌ای که خلق کردید و نگین افتخاری که بر انگشتر تاریخ ایران زمین نشاندید قبل از پایان سال با ورود اولین ویروس جهش یافته در نشستی خدمتتان گفتم که باید خود را برای مبارزه با یکی از پیچیده ترین موجودات مهاجم آماده کنیم و پس از آن نیز مکرر با مکاتبه و جلسات از راه دور شیوه مدیریت را مرور کردیم.
اینجانب با شناختی که از قدرت سرایت، بیماری زایی و مرگ و میر ویروس جدید داشتم با مکاتبات عدیده از بخش‌های مختلف درخواست کردم تا موضوع را جدی بگیرند و بتوانیم در حد امکان ویروس را در استان خوزستان زمین‌گیر کنیم تقاضا کردم راه‌ها را از مناطق آلوده به دیگر نقاط از زمین و هوا و دریا سد کنیم و نگذاریم منابع آلوده به یکی از سهمگین ترین عوامل بیماری‌زا جابجا شوند. با وزندهی ویروس جدید در سیر اپیدمیولوژیک بیماری تشدید بیماریابی در قالب طرح موفق شهید سلیمانی را ارائه نمودیم و خواستیم تا مثل سال قبل از تاریخ ۲۵ اسفند ۹۹ تا ۱۸ فروردین ۱۴۰۰ با ممنوعیت سفرها از شکل گیری جمعیت سیال جلوگیری کنیم تا فرصت بیابیم:
۱- با همراهی عزیزانمان در سازمان بسیج در قالب طرح محله محور موارد محتمل را شناسائی و شعله‌های کوچک را خاموش کنیم تا بهم نپیوندند و کشور را در عرصه پهناور گرفتار نکند.
۲- مدت جایگزینی ویروس نجیب‌تر ووهان را با ویروس سرکش جهش یافته طولانی‌تر کنیم تا با درگیری ناگهانی چندین استان مهار مدیریت بیماری را از دست ندهیم .
۳- به پرسنل خسته از مهار سه پیک طاقت فرسا فرصتی برای نفس کشیدن بدهیم.
۴- اگر مشمول عنایت شویم منابعی برای تکمیل تختهای پراکنده در استان‌ها که بعضاً تا ۹۵ درصد پیشرفت دارد دریافت و آنها را آماده بهره برداری کنیم.
۵- گرچه علیرغم پیگیری‌های مستمر در حداقل ۹ ماهه اخیر و قطعی شدن بعضی قراردادهای خرید واکسن و اعلام برنامه زمان بندی حمل و تحویل آن که قرار بود قبل از عید حداقل حدود ۴.۵ میلیون دز واکسن تحویل بگیریم و به ۸۰۰هزار دز تقلیل یافت و این مشکل جهانی است که ۸۵درصد واکسن جهان را ۷ کشور مولد و صاحب تکنولوژی با ثروت سرشار تزریق میکنند. مع‌الوصف با تلاش‌های بی وقفه برای واردات از یکسو و امید به پیوستن تولید داخل در بهار به چرخه تولید ملی و جهانی، افزایش پوشش واکسیناسیون فرصت دهد تا چرخه انتقال نیز کندتر شود. روسای محترم دانشگاه‌ها قبل از عید بیانیه‌ای صادر کردند و در آن تقاضا شد که برای دادن این فرصت با آنها همراهی شود که به هر دلیل این اتفاق نیفتاد و علاوه بر عوامل خطرزایی همچون صف‌های طولانی تهیه ارزاق عمومی، مسافرت‌ها و دورهم آییها نیز وضعیت جدیدی برای کشور رقم زد.
عزیزان، نیک آگاه باشند که اینجانب به شیوه مکتوب و یا گفتمان آکنده از اعتراض، تقاضا و التماس هرچه باید قبل از تعطیلات منعکس کردم می‌دانستم که کوچکترین بی‌احتیاطی برای شما عزیزان چه موج سخت و طاقت فرسای دیگری خواهد آفرید که با همه امواج قبلی متفاوت است.
ولی یاران عزیز، همراهان گرامی، فرماندهان و سربازان سخت ترین نبرد نظام سلامت، می دانم که خسته‌اید، میدانم که دلگیر و دلشکسته‌اید می دانم که می‌پرسید تا کی و چرا باید تاوان سهل‌انگاری‌ها و عادی‌پنداری‌ها را با داغ جگرسوز همکاران عزیزمان بپردازیم؟ می دانم که پرکردن جای یکایک عزیزان بربادرفته در یاد مانده تا ابد میسر نیست. میدانم که در این ایام پرالتهاب یک روز و شب آرام نداشته‌اید، خانواده‌هایتان نیز فرسوده شده‌اند و شما نیز نیک میدانید که این سرباز کوچک نیز به عشق مردم در کنار شما چون شمع با شما گداخته و ذوب شده است. میدانید که لحظه ای از دغدغه‌هایتان غافل نبوده است. میدانید که در سوگ هرکدام از عزیزانمان با سوز دل گریسته است. میدانید که جز عرق شرم ارمغانی برای این همه ایثارتان نداشته است اما میدانید و می‌دانیم که راهی به جز ایستادگی در کنار این مردم و کاهش رنج و دردشان با تسلط بر این ویروس منحوس نداریم.
شاید بارها می توانستیم برای فرار از این فشار سنگین دلیلی را بهانه و از زیربار شانه خالی کنیم. مگر در شرایط آرام با خزانه پر و اعتبارات سرشار با بهانه جویی های پیاپی صحنه را ترک نکردند؟ اما عزیزان، ما بازماندگان روزهای دفاع مقدسیم، سربازان قسم خورده عزیزی هستیم که لحظه‌ای در حمایت و دلجوئی و رعایت همه اصول تنهایمان نگذاشته است. ما میراث دار سرزمین شهیدانیم. ما ملت امام حسینیم. بی‌تابی‌هایمان نیز برای حفظ جان و موقعیت و آبروی خودمان نیست، ما سیاست زده و سیاست باز نیستیم، نیامده‌ایم تا برایمان کف بزنند و صندلی‌های بعدی را نشانه رویم، آمده‌ایم تا بسوزیم، تا فنا شویم تا در پای عشق به مردم و سلامتشان جان نثار کنیم. ما اهل فرار از سختی‌های پیش رو به بهانه بی‌توجهی به تقاضاها و هشدارهای کارشناسیمان نیستیم. آنها که کرونا و مرگ مردم این سرزمین را ابزار سیاسی می کنند تا بتوانند ورشکستگی گذشته را شاید جبران و در ماه های پیش رو آب رفته به جوی را بازگردانند و برای فروپاشی نظام سلامت و تسلیم در مقابل بیماری شعار ترغیب به استعفای این تیم را سر می دهند نیز بدانند که این گروه پایدارتر از آنست که فکر میکنند و ایستاده‌اند تا پایان این راه، تا متقاعد کردن دیگران به همراهی، تا عرضه زودرس واکسن ایرانی، تا مهار کامل بیماری در این سرزمین سرافراز، تا آشفته کردن خواب همه کسانی که منتظرند درماندگی این کشور را بجای سربلندی نظاره کنند.
یاران وفادار من تلاش کنید:
۱- در اجرای پروتکل‌ها و اصرار به اعمال محدودیت‌ها با هیچ کس مماشات نکنید. همانگونه که رهبر فرزانه انقلاب فرمودند، اقتصاد و امنیت مهم است اما فعلاً مدیریت کرونا از همه چیز مهمتر است.
طولانی شدن بیماری و گسترش همه‌گیری بزرگترین آفت برای کلیه مولفه‌های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و امنیتی است. هرگونه بی‌توجهی را منعکس نمائید ما قسم خورده‌ایم که در حفظ سلامتی و جان مردم قصور نکنیم. مرگ یک نفر داغ همگانی ما است و نجات جان یک انسان در هر شرایطی حتی قاتل فراری نیز مسئولیت حرفه‌ای و اخلاقی ما است. هرکجا جان مردم را به خطر می‌اندازند با اینکه ابزار کنترل و برخورد در دست شما نیست مع الوصف منعکس کنید. یقیناً وجدان بیدار جامعه به نیکی قضاوت خواهد کرد.
۲- همکاری صمیمانه ما با هم پیمانان همراه در طرح شهید قاسم سلیمانی در قالب فعالیت محله محور را پس از سکون و استقرار جمعیت سیال با بازنگری ادامه میدهیم، شیوه جدید همکاری در قالب گام پنجم در حال ابلاغ شدن است.
۳- موج جدید همانگونه که در جلسات گذشته گفتم سنگین تر از امواج قبلی است مع الوصف تلاش کنید با توسعه مراکز سرپایی ۱۶ و ۲۴ ساعته و درمان موثر سرپایی با پروتکل ابلاغی جدید فشار بر بخش بستری را کم کنید. پروتکل جدید درمان سرپایی، استفاده از داروهای ضد ویروس و داروخانه های منتخب در اسرع وقت ابلاغ میشود.
۴- طبق مکاتبات قبلی امروز دیگر باید اکثر موارد را ویروس انگلیسی فرض کنید نگرانی از ویروس‌های موتاسیون یافته جدید مطرح است. لذا نمونه برداری و ارسال طبق پروتکلی که معاون محترم تحقیقات و فناوری و همچنین معاون محترم بهداشتی اعلام مینمایند جهت رصد موارد موتاسیون یافته احتمالی از سراسر کشور ضروریست.
۵- سریعاً در مورد بخش‌های بستری حتی‌الامکان همانگونه که قبلاً ابلاغ شد با لغو موارد غیر اورژانسی، اکثر بخش‌ها را برای بیماران کووید آماده کنید. هرگونه نقص سیستم اکسیژن رسانی و کمبودهای دارویی سریعاً منعکس شود.
ضمن آنکه با استفاده از تجربه گران قیمت یکساله گذشته انتقال تجربیات بیمارستان‌های مرجع می‌تواند به کاهش مرگ و میرها کمک کند که معاون محترم درمان در این راستا فعالیت خوبی را دنبال می کنند. امیدوارم از این تجارت ارزنده بیشتر بهرهمند شویم.
۶- سریعاً در مورد راه اندازی تختهای قابل بهره برداری، برآورد هزینه و اعلام نمائید. امیدوارم با پشتیبانی رئیس جمهور محترم بتوانیم هرچه زودتر این مجموعه ها را به تختهای موجود اضافه کنیم تا دوستان اضطراب کمبود تخت نداشته باشند. این افتخار که تاکنون بیماری در طول اپیدمی پشت درب بیمارستانی سرگردان نشده در این مرحله و مراحل احتمالی آتی نیز نباید مورد تردید قرار گیرد.
۷- درمورد بکارگیری نیروهای جدید که آزمون استخدامی آنها برگزار شده معاون محترم توسعه مدیریت و منابع و همچنین دانشگاه‌ها تلاش کنند تا در اسرع وقت بکارگیری شوند. شاید گوشه ای از نیازهای پرسنلی برآورده گردد و بار کمتری به دیگر همکاران منتقل شود.
۸- کمک‌های مومنانه و مساعدت سازمانهای مردم نهاد و خیرین سلامت بسیار کارساز بود. در این مرحله نیز استفاده از ظرفیت کلیه امکانات مردمی ادامه راه را هموارتر و پیمایش سختی‌ها را میسرتر خواهد کرد. امیدمان به لطف الهی و به همراهی و دعای خیر پاک نفسانیست که تاکنون مشمول عنایت مستمرشان بوده ایم.
برحسب عادت همه روزه پس از نماز صبح تفألی به حافظ زدم که این غزل آمد :
یوسف گم گشته باز آید به کنعان غم مخور :
که زیباترین ابیاتش که با حال و روز ما همراهست را مینویسم و برایتان آرزوی سربلندی، توفیق و عزت دارم.
دور گردون گر دو روزی بر مراد ما نگشت - دایما یکسان نباشد حال دوران غم مخور
هان مشو نومید چون واقف نئی از سر غیب - باشد اندر پرده بازیهای پنهان غم مخور
ای دل ار سیل فنا بنیاد هستی بر کند - چون تو را نوح است کشتیبان ز طوفان غم مخور
در بیابان گر به شوق کعبه خواهی زد قدم - سرزنشها گر کند خار مغیلان غم مخور
گرچه منزل بس خطرناکست و مقصد بس بعید - هیچ راهی نیست کان را نیست پایان غم مخور»
نظرتان را درباره این مطلب بنویسید !
ارسال دیدگاه