دوشنبه ۱۷ اردیبهشت ۱۴۰۳
BAMDADZAGROSONLINE.IR
کد خبر : 111093
جمعه ۷ خرداد ۱۴۰۰ ، 09:50

استاد مهدی اهلی به پنجه مضراب سریعش در نوازندگی تار شناخته می شود و اکثر هنرمندان اهل شعر و موسیقی از مضراب شگفت انگیز و تاثیر گزارش یاد می‌کنند . او همچنین علاوه بر نوازندگی تار ، در نوازندگی نی و آواز محلی متبحر است و نقش و جایگاه این هنرمند فراموش شده در موسیقی شوشتری غیرقابل انکار است

 بامداد زاگرس آنلاین- آرزو کهوازی:در لابلای اخبار هولناک و  هرج و مرج های دنیای امروز ، گاهی تصاویری از فرهیختگانی  در جای جای سرزمین هنر پرور مان میبینیم که آه از نهاد بر می تابد  کسانی همچون خالو قنبر هرمزگانی و محمد یگانه ، دو تار نواز خراسانی و دیگر بزرگانی در عرصه های مختلف هنری که ساز زندگی دیگر برایشان کوک نیست 

 

 

حال این بار در دیار ما خوزستان سرزمین عجایب، نعمت ها، فرهنگ ها و حتی اقلیت ها ، یک نمونه دیگر از بی مهری روزگار به هنرمندان را می‌توان مشاهده کرد .

آری استاد مهدی اهلی هنرمندی از جنس و خانواده موسیقی ، که نقش بسزایی را در زمینه ی موسیقی فولکلور شوشتر ایفا کرده هم  از این بی مهری ها در امان نبوده است .
 
 
مهدی اهلی نوازنده موسیقی سنتی در سال ۱۳۲۴ هجری شمسی در شهرستان شوشتر متولد شد . وی در نوجوانی به صورت خودآموز و بدون داشتن هیچ استاد و آموزشی ، تنها با تکیه بر استعداد و نبوغ سرشار خود در زمینه موسیقی توانست در این راه پر پیچ و خم پیشرفت چشمگیری حاصل کند و به زودی به یکی از چهره های مهم و تاثیر گذار در جریان موسیقی دهه پنجاه شوشتر تبدیل شود و در کنار استادان بنامی چون سید مهدی قائمی ، استاد برجسته ، هوشنگ فرهنگ و ..... قرار گیرد.
---
 
استاد مهدی اهلی به پنجه مضراب سریعش در نوازندگی تار شناخته می شود و اکثر هنرمندان اهل شعر و موسیقی از مضراب شگفت انگیز و تاثیر گزارش یاد می‌کنند . او همچنین علاوه بر نوازندگی تار ، در نوازندگی نی و آواز محلی متبحر است و نقش و جایگاه این هنرمند فراموش شده در موسیقی شوشتری غیرقابل انکار است 
 
او که زمانی پر از شور موسیقی و زندگی بود و با مضرابش بر تار ، معجزه می آفرید اکنون انسانی تنهاست  متأسفانه ناملایمتی های روزگار  ، از او که انسانی مهربان و چهره‌ای مردمی بود ، آدمی مهجور و گمنام ساخت و آنگونه که شایسته اش بود در جایگاه واقعی خود قرار نگرفت .
 
اکنون پرسش اینجاست که چرا هنوز با گذشت سالیان مدید ، برای هنرمندان کهنسال و پیشکسوت ، ساز و کاری طراحی و اجرا نشده و چرا حمایتی از جانب متولیان امور صورت نمیگیرد ؟؟!!
 
 برای هنرمندانی که نبض زندگی در جوامع خود بودند و در عنفوان جوانی تمام نیروی خود را صرف ضربان هنر در این مرز و بوم و شکوفایی نسل بعد از خود کردند ، چه نیک بدانیم که روزگار این روزهای موسپیدان اهالی هنر ، یقیناً مشابه فردای نسل امروز خواهد بود 

نظرتان را درباره این مطلب بنویسید !

ارسال دیدگاه
ارسال نظر
captcha
آخرین اخبار
پاسداشت زبان فارسی و بزرگداشت حکیم فردوسی

پاسداشت زبان فارسی و بزرگداشت حکیم فردوسی

یکی از خصیصه های تمایز انسان و حیوان زبان ...
بهار در ادب فارسی

بهار در ادب فارسی

منوچهری دامغانی بزرگترین شاعر طبیعت گرای ...
امیدوارم با هنرم مروج امور خیر خواهانه باشم

امیدوارم با هنرم مروج امور خیر خواهانه باشم

من با هنر زندگی می کنم و آرزو دارم که بتوانم ...
مهمترین وظیفه ما برگزاری اکسپوهایی برای  حمایت از هنرمندان است

مهمترین وظیفه ما برگزاری اکسپوهایی برای حمایت از هنرمندان است

امیر عبیداوی گفت؛ توجه به هنرمندان خطه خوزستان ...