BAMDADZAGROSONLINE.IR
کد خبر : 111093
جمعه ۷ خرداد ۱۴۰۰ ، 09:50

استاد مهدی اهلی به پنجه مضراب سریعش در نوازندگی تار شناخته می شود و اکثر هنرمندان اهل شعر و موسیقی از مضراب شگفت انگیز و تاثیر گزارش یاد می‌کنند . او همچنین علاوه بر نوازندگی تار ، در نوازندگی نی و آواز محلی متبحر است و نقش و جایگاه این هنرمند فراموش شده در موسیقی شوشتری غیرقابل انکار است

 بامداد زاگرس آنلاین- آرزو کهوازی:در لابلای اخبار هولناک و  هرج و مرج های دنیای امروز ، گاهی تصاویری از فرهیختگانی  در جای جای سرزمین هنر پرور مان میبینیم که آه از نهاد بر می تابد  کسانی همچون خالو قنبر هرمزگانی و محمد یگانه ، دو تار نواز خراسانی و دیگر بزرگانی در عرصه های مختلف هنری که ساز زندگی دیگر برایشان کوک نیست 

 

 

حال این بار در دیار ما خوزستان سرزمین عجایب، نعمت ها، فرهنگ ها و حتی اقلیت ها ، یک نمونه دیگر از بی مهری روزگار به هنرمندان را می‌توان مشاهده کرد .

آری استاد مهدی اهلی هنرمندی از جنس و خانواده موسیقی ، که نقش بسزایی را در زمینه ی موسیقی فولکلور شوشتر ایفا کرده هم  از این بی مهری ها در امان نبوده است .
 
 
مهدی اهلی نوازنده موسیقی سنتی در سال ۱۳۲۴ هجری شمسی در شهرستان شوشتر متولد شد . وی در نوجوانی به صورت خودآموز و بدون داشتن هیچ استاد و آموزشی ، تنها با تکیه بر استعداد و نبوغ سرشار خود در زمینه موسیقی توانست در این راه پر پیچ و خم پیشرفت چشمگیری حاصل کند و به زودی به یکی از چهره های مهم و تاثیر گذار در جریان موسیقی دهه پنجاه شوشتر تبدیل شود و در کنار استادان بنامی چون سید مهدی قائمی ، استاد برجسته ، هوشنگ فرهنگ و ..... قرار گیرد.
---
 
استاد مهدی اهلی به پنجه مضراب سریعش در نوازندگی تار شناخته می شود و اکثر هنرمندان اهل شعر و موسیقی از مضراب شگفت انگیز و تاثیر گزارش یاد می‌کنند . او همچنین علاوه بر نوازندگی تار ، در نوازندگی نی و آواز محلی متبحر است و نقش و جایگاه این هنرمند فراموش شده در موسیقی شوشتری غیرقابل انکار است 
 
او که زمانی پر از شور موسیقی و زندگی بود و با مضرابش بر تار ، معجزه می آفرید اکنون انسانی تنهاست  متأسفانه ناملایمتی های روزگار  ، از او که انسانی مهربان و چهره‌ای مردمی بود ، آدمی مهجور و گمنام ساخت و آنگونه که شایسته اش بود در جایگاه واقعی خود قرار نگرفت .
 
اکنون پرسش اینجاست که چرا هنوز با گذشت سالیان مدید ، برای هنرمندان کهنسال و پیشکسوت ، ساز و کاری طراحی و اجرا نشده و چرا حمایتی از جانب متولیان امور صورت نمیگیرد ؟؟!!
 
 برای هنرمندانی که نبض زندگی در جوامع خود بودند و در عنفوان جوانی تمام نیروی خود را صرف ضربان هنر در این مرز و بوم و شکوفایی نسل بعد از خود کردند ، چه نیک بدانیم که روزگار این روزهای موسپیدان اهالی هنر ، یقیناً مشابه فردای نسل امروز خواهد بود 

نظرتان را درباره این مطلب بنویسید !

ارسال دیدگاه
ارسال نظر
captcha
آخرین اخبار
بهار در ادب فارسی

بهار در ادب فارسی

منوچهری دامغانی بزرگترین شاعر طبیعت گرای ...
پاسداشت زبان فارسی و بزرگداشت حکیم فردوسی

پاسداشت زبان فارسی و بزرگداشت حکیم فردوسی

یکی از خصیصه های تمایز انسان و حیوان زبان ...
هدف مان آشنایی مردم با  محصولات هنری سرامیک است

هدف مان آشنایی مردم با محصولات هنری سرامیک است

در حال حاضر محصولات ما برای کشور بحرین و ...