آرزو کهوازی که از ۲۳ تا ۲۹ فروردین ۱۴۰۱ این نمایش را در پلاتو سینما مهر و ماه شوشتر به صحنه برد گفت: به زعم بنده همان قدر که تئاتر به اجراهایی با مضامین ملی نیازمند است به همان میزان به اجراهایی با مضامین جهانشمول نیاز دارد.
به باور این کارگردان تئاتر: در این گونه نمایش‌ها تماشاگر عام با دیدگاه و ایدئولوژی نویسندگان بزرگ جهان آشنا می‌شود.
وی در خصوص علت انتخاب این نمایشنامه داریو فو اظهار کرد: داریو فو در نوشته‌های خود به نقد ظلم و سیستم‌های ناکارآمد در جوامع پرداخته است و کمدی سیاه داریو فو من را با نوشته‌های او هم‌گام کرد.
کارگردان نمایش «مرگ تصادفی یک آنارشیست» گفت: داریو فو، نویسنده ایتالیایی، به بهترین شکل ممکن به ژانر کمدی سیاه پرداخته و همین موضوع برای هم‌گام شدن من با نوشته‌های او کافی است.
او گفت: سلیقه مشترک به لحاظ داستانی و دراماتیک بین نویسنده و کارگردان و ارتباط مضمون نمایشنامه با مکانی که اثر در آن به اجرا درمی‌آید از عوامل موثر انتخاب متن نمایشنامه بود.
وی افزود: «مرگ تصادفی یک آنارشیست» اولین بار برای اجرای پایان‌نامه کارشناسی ارشد کارگردانی تئاتر بنده در دانشگاه هنر معماری تهران تولید و اجرا شد و بار دوم در شوشتر به اجرای عموم درآمد.
کهوازی درمورد قصه این نمایش گفت: حادثه‌ای در پلیس امنیت شهر میلان رخ داده است و در این اتفاق آنارشیستی از پنجره اتاق بازجویی به پایین افتاده و جان خود را از دست داده و حالا پلیس امنیت شهر میلان بدنام شده و باعث اعتراض مردم شده است. اینکه آنارشیست خود را به بیرون پرت کرده یا توسط کسی به بیرون پرت شده بر ما پوشیده است.
این کارگردان تئاتر درمورد مشکلاتی که برای اجرای این نمایش داشت اظهار کرد: مدت زمان تمرین ۳۰ تا ۴۰ روز و فضای تمرین بسیار محدود و سخت بود. مورد توجه و حمایت قرار نگرفتن همیشگی تئاتر در سطح کلان و ملی معضلی ریشه‌ای است و بدون شک این اثر مطابق تمامی آثار نمایشی دیگر از این قاعده مستثنی نیست.
نظرتان را درباره این مطلب بنویسید !
ارسال دیدگاه