به گزارش بامداد زاگرس آنلاین: سید غلی صالحی ،شاعر و نویسنده ایرانی در تازه ترین اثرخود با نوشتن مطلبی در خصوص بیماری کرونا به استقبال نوروز 1400 رفته است . این مطلب را در ادامه بخوانید :
در داوری شتاب نکن!
عید ۱۴۰۰ خورشیدی بی‌آنکه مقصر باشد، شرمگین و زیر چشمی، دارد بیماران و بازمانده‌گان بَلیهٔ جهانی کوئید ۱۹ را نگاه می‌کند. آدمی در حصار این شَرِ دامنگیر می‌خواهد بنا به عادت، همگان را به آغوش خویش بخواند. اما یادش می‌آید: «کوعید...!؟» و باز به یاد می‌آورد طیِ قرونِ ماضی، از این ظلمت‌ها بسیار دیده است. غیر ممکن است عید و امید و عشق و آزادی و ایمان به آزادی را فراموش کند.
باز نوبت به آیین دست دادن و بوسه و باران و عبادتِ آغوش خواهد رسید. آغوش، حروفِ آهستهٔ مقاومت است. آغوش... غریزهٔ قیامِ آدمی علیه تاریکی و تنهایی‌ست. و این مردمی که من به نیکی می‌شناسم، از این آلِ جانگداز نیز برخواهد گذشت. درست است در این تنگنا مرتب از خود می‌پرسیم: «کوعید...!؟» اما فراموش نمی‌کنیم بیماران و درمانده‌گان را: ما...همهٔ ما... در سیاه‌ترین ستمِ بی‌شفا، همچنان به روزهایِ روشن آینده امیدواریم. پس نگو: «کوعید...!؟» این عید باز هم از دیکتهٔ دشوارِ مقاومت، بیست خواهد گرفت.
هرچند و حتی اگر به خطا کوعید_۲۰ را «کوئید-۱۹» بنویسیم.
باری به هر بلا که بیاید، باز سربلند، دست افشان و پر امید، عیدِ شفا بر شما تهنیت...!
*کووید- Covid
نظرتان را درباره این مطلب بنویسید !
ارسال دیدگاه